ไม่ได้รีวิวซีรี่ย์มานานเช่นกัน เพราะดูซีรี่เสร็จก็มาวุ่น กับสอบมิดเทอมอีก - -" เลยปลีกตัวมาวิจารณ์แบบเต็มสตรีมไม่ได้ บัดนี้ก็ถึงเวลาสมควร (นึกว่าตัวเองเป็นประธานงานเปิดงาน55) ก็ดังต่อไปนี้

จาง มีรี ซงยูฮยอน หรือ ยูทากะ

จาง มยองฮุน ฮันฮีจู

ส่วนมากเวลาที่ดูซีรี่ จะดูส่วนประกอบของซีรี่(ซึ่งคิดขึ้นมาเองไม่เคยอ้างอิงจากตำราใดๆ แค่ประยุกต์จากวิชาวรรณกรรมที่เรียนมานิดหน่อย) ซึ่งที่เราดูปกติทั่วเราดูเพราะ เราเป็นแฟนคลับพระเอกคนนี้ , ดาราที่แสดงเรื่องนี้มีเคยมีผลงานการันตีก็อยากดู หรือ ดูเรื่องเอามันส์ และแน่นอน เรามีครบความอยากนี้ แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นตัวตัดสินได้เสมอไปเมื่อเราเปิดดูไปเรื่อยๆ เพราะมีเรื่องนึง ซีรี่ไต้หวัน ที่ดูเพราะพระนางคู่แปลกดีแถมนางเอกก็ดังด้วย บอกเลยละกัน เรนนี่หยาง เล่นกับใครนะ ลืม ชื่อเรื่องมันชื่อ ... ลืมละ ที่พระเอกต็องๆ ซื่อๆ ทำตัวเหมือนเด็ก กับนางเอกซ่าๆ โลกส่วนตัวสูง ดูเรื่องนี้ตอนแรกสนุกนะ พอพระเอกมันเปลี่ยนลุกจากเด็ก ปญอ ผมทรงเห็ด ใส่แว่น แต่งตัวเหมือนสายันณ์(เขียนถูกรึป่าว) กลายมาเป็นหนุ่มฮอท หล่อเฟี้ยว แต่นิสัยก็ปญอ เหมือนเดิม- - ก็เบื่อเลยอ่า ยืดยาวมาก เลิกดูกลางคันเลย ประกอบกับในยูทูปมันลบคลิปเลยไม่ได้ดูอีกหลายตอนเลยเบื่อเร็วขึ้น เอาล่ะมานอกเรื่องเกิน ก็จากที่ดูซีรี่ Miss Ripley ขณะนี้ยังไม่มีชื่อไทย ตอนแรกยอมรับว่าดูเพราะ ปาร์คยูชอน!! และ ลีดาเฮ ส่วนตัวไม่เคยดูผลงานของลีดาเฮแบบจริงจัง รู้จักแค่ว่าเคยเล่น My Girl Hello Miss กับ East of Eden บางตอน ล่าสุดเพิ่งไปดูที่เป็นดารารับเชิญ Plan B เออ ก็แสดงดีนะ ฮาๆ ดี

ตอนที่อ่าน เรื่องย่อ Miss Ripley ก็รู้เลยว่าเนื้อเรื่องเสนอได้น่าสนใจดี เกี่ยวกับการปลอมแปลงเอกสารเพื่อเข้าทำงาน พวกปลอมปริญญาบัตร ละครเรื่องนี้ คนเขียนสร้าง จากเรื่องจริงของอาจารย์ท่านนึง แล้วพอมาดูตอนแรก ก็ดราม่าเลย (นานๆ ทีจะได้ดูซีรี่เกาหลี ดราม่าเครียดๆ- -) แล้วก็ดูมันต่อไปเรื่อยๆ คือแรกๆ เนื้อเรื่องก็ดำเนินเกริ่นๆ แต่คิดว่าเริ่มได้ดีนะ ทำให้ชวนสงสัยว่า ผู้หญิงคนนี้มันเกี่ยวอะไรกับผู้ชายทั้งสองคน แล้วก็ชีวิตนางเอกตอนเด็กรู้สึกจะลำบากมาก แล้วก็ได้หลุดพ้นจากโลกมืด แต่มันน่าลุ้นตรงที่ นางเอกได้เข้าทำงานแบบบังเอิญ ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่มีความรู้อะไร แถมไปหลอกพระรองอีก เลยคิดว่ามันน่าสนใจตรงนี้ มันคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้นะเอง เพราะหลังจากที่เข้าทำงาน นางเอกก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อเข้าทำงานในโรงแรมแบบจริงจัง โดยการขโมยใบปริญญาเพื่อนไปก็อป เรารู้สึกสงสารเพื่อนสนิทนางเอกเกิน เนี่ยอีกทำให้เราอยากดู อยากรู้เลยแหละว่าจุดจบของเขาเป็นยังไง แต่ที่เด็ดกว่านั้น เธอใช้พระรองเพื่อไต่เต้าในการงาน แต่เมื่อพบรักกับพระเอก จุดไคลแม็กซ์คือตรงนี้ เพราะพระเอก (พักยูชอน) หลงรักผญ ที่ไม่เคยรู้จัก ถ้ามารู้ความจริงเบื้องหลังทั้งหมดที่เธอทำ จะรู้สึกอย่างไร เนี่ยแหละจึงเป็นอีกจุดที่น่าลุ้น และรู้ว่าเรื่องนี้ไม่สมหวังกันแน่ๆ และตอนจบก็คือ ... พวกคุณรู้ว่าพวกเขาไม่สมหวัง ตอนเราดูเราคิดว่า พระเอกมันต้องเกลียดนางเอกแน่เลย ..ป่าวเลยค่ะ จริงๆ มันมีปมชิ้นสุดท้าย ที่ทำให้อึ้งค่ะ เพราะถ้าไม่มีปมนี้ พระเอกกับนางอาจจะตัดขาดโดยสิ้นเชิงเลยก็ได้ แนะนำให้ไปดู มาเล่าย่อให้เท่านี้

โดยรวม เรื่องนี้ทำให้รู้กระบวนการอยู่รอดของชีวิตผู้หญิงคนนึงที่อยากมีชีวิตที่ดีในแบบที่เธอต้องการ เธอไม่กลัวในสิ่งที่กำลังทำ เพื่อให้ได้สิ่งที่ใช่สำหรับ ถูกสำหรับเธอเท่านั้น และความรักทำให้ทุกอย่างขับเคลื่อนไปตามวิถีมัน แล้วใครบ้างจะรู้จักความรักดีพอ เพราะ สิ่งนี้เองที่ทำให้ เกิดเรื่องราวทั้งหมดเช่นกัน ความเชื่อใจ และการหักหลัง และ การหลงทาง การหลอกลวง ซีรี่ส์เรื่องนี้นำเสนอสิ่งเหล่านี้ค่ะ

ก่อนรู้จักมีรีจริงๆ

ตอนที่รู้ความจริง

มีรีอิจฉาฮีจูเพราะอยู่สบายกว่าและโทษฮีจูเป็นคนที่ทำให้ตนเป็นแบบนี้

การดำเนินเรื่องดีค่ะ ทำให้น่าติดตามทุกตอนแบบไม่ขาดช่วงเลย เพราะแต่ละตอนมันนำเสนอแบบคลี่คลาย ไม่ยืดเยื้อเกินไป แต่น่าเสียดายที่มีแค่16 ตอน เสียดายมากๆ ส่วนพล็อต ก็อย่างที่กล่าวไป น่าติดตามมากถ้าคุณชอบแนวเครียดๆ ดราม่าๆ ต้องการรู้นิยามความรัก ในอีกแบบก็ลองดู แต่ที่น่าติดสำหรับเรื่องนี้นอกจากจะฉายแค่16ตอนแล้ว จุดบางจุดมันไม่น่าเป็นไปได้ เพราะเอาเข้าจริงๆ ในสังคม ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้จนถึงขั้นนี้แน่ คนระดับคนใหญ่คนโต มันจะยอมจ้างคนข้างถนนไปทำงานได้ยังไง โดยเฉพาะคนเกาหลีเอง ทุกอย่างต้องรับรองอย่างถูกต้องอยู่แล้วอ่านะ ส่วน พระเอกนี่ก็ โง่ไปป่าวไป ถ้าจะหลงรัก ผญ คนนั้นน่าจะรู้จักเธอให้ดีก่อน ส่วนเพื่อนสนิทนางเอกก็ดีเกินไป นิสัยใจคอคนจริงๆ เขาคงไม่ยอมทนเห็นผลงานตัวเองถูกก็อปไปยิ่งเป็นงานของพ่อตัวเอง ส่วนนางเอก ก็ไร้เดียงสาเกิน แต่อย่างนางเอกน่าจะมีจริงบนโลกนี้นะ ฮ่าๆ ก็คือคนที่ไม่มีอะไรจะเสียแล้วไง เออไอตอนดำเนินเรื่อง แทบน่าสิ่วหน้าขวาน อันนี้คงเป็นกฎของละครอยู่แล้ว ถ้าตัวละครไม่คลาดมาเจอกัน ก็คงไม่สนุก อีกอย่างตอนออกจากคุกนี่สวยเกินไปป่ะ นึกว่าในคุกมีสปาให้ใช้- -*

ไม่ต้องพูดถึงฉากและสถานที่ ก็เป็นธรรมดาของซีรี่เกาหลี เอาเข้าจริงๆ นะ พวกซีรี่ที่คำนึงถึงฉาก โลเคชั่น การถ่ายภาพ นำเสนอ ถ้ามันทำสวย ออกมาดี ก็คงเป็นซีรี่ที่มีคุณภาพ ยกระดับไปอีกขั้น แต่สำหรับMiss Ripley ถือว่าเป็นซีรี่ธรรมดา เพราะเน้นเนื้อหาล้วนๆ มากกว่า จึงไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงจุดนี้เท่าไร อันนั้นไว้สำหรับซีรี่ส์ที่ เป็นโปรเจคใหญ่ๆ อย่างSecret Garden Brilliant Legacy หรือกุ๊กกิ๊ก แบบ Princess Hour หรือ อะไรเทือกนี้ๆ แต่จะบอกว่า Secret Garden ส่วนประกอบของเรื่องครบทุกด้านจริงๆ (แอบอวย55)

ตอนแรกไปกับป๋า หลังๆ ไปกับหนุ่ม - -

สังเกตได้ว่าทั้งเรื่อง ยูทากะ ไม่จูบมีรีเลย 55+

มาถึงบทพูดเรื่องนี้ อันนี้ไม่รู้ว่าโอมั๊ย เรื่องนี้มันก็พูดไปเรื่อยๆ เพื่อดำเนินเรื่อง ส่วนคำคมคำอ้างอิงไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ส่วนมากเน้นบทสนทนากันมากกว่า เพราะมันดราม่า ดำเนินเรื่องนี่เนอะ แต่ถ้าคำคมบาดใจ แทบไม่มี ถึงบอกว่า สิ่งที่ได้จากเรื่องนี้มันเป็นนิยามที่เราสร้างเองส่วนใหญ่ มันให้คนดูคิดเองมากกว่า ก็เลยไม่ค่อยจะมีอะไรให้พูดถึงนัก ณ จุดนี้ มีแต่การแสดงอารมณ์เหตุการณ์จากการผูกเรื่องแค่นั้น

ตอนแรกไม่รู้ว่ายูทากะเป็นใคร

หลังจากรู้จักตัวตนของยูทากะ

แอบชอบยูทากะ

การแสดง ของนักแสดงแต่ละท่าน บอกได้เลยว่า คิดถูกมาที่เอาลีดาเฮมาเล่น เพราะจากที่ดู เธอทำให้ัเรารู้สึกหมั่นไส้ และสงสารในเวลาเดียวกันได้ ตามบทบาทของ จางมีรี ส่วนบทอื่นก็ถือว่าโอเค ยูชอนนี่ แสดงก็ดีนะ แต่บทมันไม่ยากเท่าไร แต่ก็ถ่ายทอดดีอ่า ตามความรู้สึก เพราะ ตอนหลังๆ ของเรื่อง ปาร์คบทเยอะมากขึ้น แทบพลิกจากตัวประกอบมาเป็นตัวเอกได้่อ่า555+ สังเกตตอนแรก พระรองเด่น ตอนหลังพระเอกเด่นกว่า เขาเรียกว่าตบมือที่หลังดังกว่าใช่มั๊ย (คือแอบเครียดว่าปาร์คเหมือนตัวประกอบเข้าไปทุกทีอ่าตอนแรก- -) ตอนมันเจ็บปวดอ่า ครุ่นคิดเกี่ยวกับมีรีอ่า อืมได้ใจดี คือลืมไปเลยว่านั่นน่ะ ยูชอน แต่เป็น ยูฮยอน ผิดกับตอนเล่น ซกก. อันนั้นบทแทบไม่ท้าทายอะไรเลย ต่อมาก็เป็น ผอ.โรงแรม ลืมชื่อละ อ่อ จางมยองฮุน- - พี่แกตอนยิ้มหล่อดี>< แต่บทไม่มีไรมากอ่านะ เป็นตัวละครอีกตัวที่ทำให้เกิด "จางมีรี" แล้วก็เพื่อนสนิทฮันฮีจู น่ารักๆ เหมาะดีๆ ใสซื่อดีๆ แต่อารมณ์ตอนโกรธไม่ได้ใจเลย เป็นเราไล่นางเอกออกจากบ้านไปแล้ว!! ขี้สงสารเหลือเกินคนนี้ แต่ชอบๆ สงสารก็ตอนแอบรักยูฮยอนข้างเดียวด้วย แบบคิดอยู่ว่า อีก4ตอนที่เหลือเอาฮีจุมารักกับยูฮยอนได้ป่าว ไรงี้ๆ สุดท้ายขาดไม่ได้ และไม่ได้อยู่ในสี่นักแสดงหลักก็คือ แม่เลี้ยงของยูทากะ คนนี้แหละกุญแจสำคัญ ใครที่ชอบดราม่าแบบว่า แม่สามีมีปัญหากับลูกสะใภ้อ่าต้องดูๆ ชอบๆ ผญ. มีเกียรติวางตัวเป็นผู้ดี แต่ไฉนเล่า เบื้องหลังกำพืชเคยเป็น ... งี้ๆ แนะนำให้ไปดู แล้วจะอึ้ง และเพราะคนนี้แหละ ทำให้ตอนจบของเรื่องนี้ เราค้างค่ะ

ชอบคู่นี้มากมาย

ตอนจะเตรียมแต่งงาน จะดีใจหรือเสียใจดี- -

นี่คนนี้ไม่ใช่ตัวร้ายซะทีเดียว แต่เป็นคนนึงที่รักมีรีคนนึง

ฉากสำคัญ ตอนยูทากะรู้ความจริง

(ใครที่ยังดูเรื่องนี้ไม่จบ แนะนำให้ดูจบก่อนย่อหน้านี้นะคะ) /2ต.ค.54/

เชื่อมั๊ย ตอนจบเรื่องนี้ประทับใจเราที่สุดละ จบไม่แฮปปี้ แต่หรู ด้วยคำคมค่ะ เพิ่งจะมามีคำคมกับเขา - - แล้วก็ปล่อยให้เราคิดเอง ก็คือ สุดท้าย ยูฮยอนกับมีรี ไม่ได้ลงเอยด้วยกัน ตลอดมามีรีรักยูทากะ แต่หลังจากที่หลอกตัวเองมานาน ถึงรู้ว่าไม่ใช่ และคิดว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่จะกลับมารักแบบเดิม เพราะ เรื่องครอบครัว ชื่อเสียงด้วย ถ้าให้เอาจริงๆ มันกลับมารักกันได้นะ แต่มีรีต้องแบบ รักตัวเองให้มากกว่าเดิม รู้จักตัวตนมากกว่าเดิม ค้นหาสิ่งที่เป็นตัวเองจริงๆ ถึงจะรักคนอื่นได้ ยูทากะจึงปล่อยเธอให้ไปตามทางที่เธอต้องการ แต่บอกแล้วว่ายังไงก็กลับมารักกันได้แน่ เพียงแต่ โอกาสน้อย เท่านั้น โดยจากมุมมองของเรานะ แต่เราเชียร์ให้ฮีจูคบกับยูทากะมากกว่า เพราะเหมาะสมทุกอย่างอ่า ฮ่าๆ แล้วก็ผอ.โรงแรมก็น่าสงสารนะ เป็นอีกคนที่มีสติรู้จักจัดการปัญหาที่ตัวเองก่อ เพียงเพราะความรักลูกเดียวเลย แล้วก็ยูทากะที่เขาโง่เพราะเขาไม่เคยเจออะไรแบบนี้ถูกเลี้ยงดูมาในครอบครัวดี ไม่คิดว่าจะเจอ แต่พอเจอก็ถึงรู้ก็เป็นบทเรียนอีกเช่นกัน ว่าอย่ารู้จักใครโดยบังเอิญ และชอบเขาแบบไม่มีเหตุผล .. ตรูเล่าตอนจบซะงั้น- -*

ตอนนี้เป็นตอนที่มีรีได้รู้จักความรัก มั้ง

แม่เลี้ยงยูทากะ กุญแจชิ้นสุดท้ายของเรื่อง

ณ จุดนี้ต้องดู เพราะมันนำพาไปสู่ตอนจบที่ ต่างออกไป!!!

ฉากนี้ประทับใจมากๆ ซึ้งสุดๆ

ยูทากะเสียใจเพราะ ไม่สมหวัง...

นอกจากเรื่องทั้งหมด เรื่องนี้ถ่ายทอดความรักระหว่างแม่กับลูก ความรักที่นำมาซึ่งการพลัดพราก

มีรีได้รับอุบัติเหตุ

สุดท้ายเพลงประกอบเรื่องนี้ ชอบอยู่เพลงเดียว A Space for You - Park Yuchun JYJ ที่ว่างสำหรับเธอ

The Empty Space for You

Album: Miss Ripley OST Part3

Composed & Written by: Jung Haesung

Song by: Park Yuchun

I hope it’s not love

ฉันหวังว่ามันคงไม่ใช่ความรัก

The coming goodbye hurts so much

ที่ทำให้การจากลา นำพาซึ่งความเจ็บปวด

If you can be happy, [I’ll] stop now stop

ถ้าหากเธอสามารถมีความสุขได้ ฉันก็จะหยุด(ทำบางอย่างเพื่อเธอ น่าจะเป็น รัก ใช่มั๊ย?)

This is all I can do for you

เป็นสิ่งเดียวเเดียวที่ฉันทำให้เธอ(มีความสุขได้)

My love is an empty space only for you for you for you

ความรักของฉัน คือ ที่ว่างที่มีไว้ให้สำหรับเธอ เธอ เท่านั้น

I look away and laugh with effort so that you don’t find out

ฉันมองเบนสายตาและพยายามฝืนตัวเองให้หัวเราะ เพื่อที่เธอจะได้ไม่รู้(ว่าฉันรู้สึกยังไง)

I don’t like it when you’re hurt I don’t like goodbyes

ฉันเกลียดเวลาที่เธอกำลังเจ็บ(เพราะ)ฉันไม่ชอบการจากลา

You shouldn’t love me

เธอไม่ควรที่จะรักฉันเลย

I would like it if it wasn’t you

ฉันจะชอบมัน ถ้านั่นมันไม่ใช่เธอ

Because you, you are the most precious to me in this world

เพราะเธอ คือสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับฉันในโลกนี้

So I push you away and make you cry and turn you down

ฉันถึงได้ผลักไสเธอออกไปและทำให้เธอร้องไห้จนเสียใจ

This is all I can do for you

มันเป็นสิ่งเดียวที่ฉันทำเพื่อเธอ

My love is an empty space only for you for you for you

ความรักของฉัน คือ ที่ว่างที่มีไว้ให้สำหรับเธอ เธอ เท่านั้น

I look away and laugh with effort so that you don’t find out

I don’t like it when you’re hurt I don’t like goodbyes

ฉันเกลียดเวลาที่เธอกำลังเจ็บ(เพราะ)ฉันไม่ชอบการจากลา

You shouldn’t love me

เธอไม่ควรที่จะรักฉันเลย

Don’t wait for me… I barely hold back the bitter tears

อย่ารอฉัน ... ฉันแทบจะเก็บน้ำตาแห่งความข่มขื่นไว้ไม่ได้

And I turn around and leave like this

จนฉันยอมที่จะหันกลับและทิ้งไว้แบบนี้

I love you I love you I love you I love you my only love

ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ

Although I shout with my heart I can’t call out because [you’re] too precious

แม้ว่าจะตะโกนด้วยเสียงของหัวใจ ฉันก็ทำไม่ได้ เพราะเธอนั้นมีค่าเกินไป

My pain is okay because I love you

บาดแผลของฉันไม่เป็นไร เพราะ ว่า ฉันรักเธอ

I can just cry until I’m crazy

ฉันแค่ร้องไห้ไม่ได้(เพราะเจ็บ) จนกว่าจะรู้สึกเป็นบ้าเป็นหลังเท่านั้น

I don’t like it when you’re hurt I don’t like goodbyes

ฉันเกลียดเวลาที่เธอกำลังเจ็บ(เพราะ)ฉันไม่ชอบการจากลา

I can just do this much

ฉันสามารถทำแค่สิ่งนี้ (มากเท่าไรก็จะทำ)

*****

[너를 위한 빈자리]
앨범 : 미스 리플리 OST Part3
작사곡: 전해성
노래 : 박유천

사랑이 아니었음 좋겠어
자꾸 다가오는 이별은 너무 아프잖아
니가 행복할 수 있다면 그만 이제 그만
네게 해줄 수 있는 건 이것뿐

내 사랑 너만을 너만을 너만을 너를 위한 빈자리
눈치 채지 못하게 애써 외면하며 웃고 있는다
니가 아프면 난 싫어 이별은 싫어
날 사랑하면 안돼요

그대가 아니었음 좋겠어
세상에서 가장 소중한 그대 그대 이니까
그래서 널 밀치며 또 울리며 뿌리치며
네게 해줄 수 있는 건 이것뿐

내 사랑 너만을 너만을 너만을 너를 위한 빈자리
눈치 채지 못하게 애써 외면하며 웃고 있는다
니가 아프면 난 싫어 이별은 싫어
날 사랑하면 안돼요

기다리지마 쓰디쓴 눈물 또 겨우 참아내며
난 뒤돌아서 가요 나 이렇게

사랑해 사랑해 사랑해 사랑해 하나뿐인 내 사랑
가슴으론 외쳐도 너무 소중해서 부르진 못해
내가 아픈 건 괜찮아 사랑하니까
난 미치도록 울면 돼

니가 아프면 난 싫어 사랑하니까
난 여기까지 하면 돼

*****

Korean Lyrics. @thelenalee
ENG Translation by. withJYJ

Thaitranslation by Uknowell Blogspot

ตอนจบ

สรุป จากบทความข้างบน ก็เป็นเพียงความคิดเห็นจากเราล้วนๆ เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่คุณจะได้มากกว่าการดูหนังรักทั่วไป มันเป็นเพียงความรักอีกด้านหนึ่งที่ต้องแลกกับอย่างหนึ่ง หรือจะให้เรียกอีกอย่าง มันเป็นความรักในมุมมองที่ไม่สวยงาม ยังไงก็ลองติดตามชมเรื่องนี้ดู รับรองจริงๆ ค่ะ ว่า ยิ่งกว่าสนุก จริงๆ มันไม่น่าใช้คำว่าสนุกอ่า มันไว้ใช้กับหนังเฮฮา มากกว่า เอาเป็นว่า น่าติดตาม ได้เลยแหละเรื่องนี้ แต่ถ้าใครไม่ชอบจบเศร้าก็อย่าดูเลยเนอะ ฮ่าๆ

ต่อไปเป็นภาพจะละครกับงานแถลงเล็กๆ น้อยๆ